De samenstelling van de stalen frameconstructie

Voor de stalen framevorm blijken de eisen aan de zijdelingse weerstand (windbelasting, aardbevingen, enzovoort) de belangrijkste dragende eigenschappen van het lichaam te zijn, gezien de grote verscheidenheid aan lagen en hoogtes en het dragen van een grote verticale belasting.

Het stalen frame-vormige apparaat wordt doorgaans onderverdeeld in framestructuur, frameverstevigingsstructuur, carrosseriewandstructuur en carrosseriebuisstructuur.

Framevorm: het frame bevat kolommen en balken die verticale en laterale krachten dragen. Voor stalen kolommen worden normaal gesproken H-vormige metalen kolommen, veldvormige metalen kolommen of stalen buisvormige betonnen kolommen gebruikt.

Verstevigingsstructuur van de carrosserie: de carrosserie is opgebouwd uit kolommen en balken. Tussen de kolommen zijn verstevigingen aangebracht om zijdelingse krachten op te vangen.

Structuur van de schuifwand van het frame: is gelijk aan de vorm van de frameversteviging, alleen is de versteviging vervangen door een schuifwand om zijdelingse krachten te weerstaan.

De schuifwand is doorgaans een betonnen plaat, stalen plaat of een composietvorm van metaalbeton met een betere zijdelingse stijfheid dan schoren. De wand is buigzamer van opzet en is geschikt voor hogere bouwsystemen.

Buisframeconstructie: de vorm bestaat doorgaans uit een centrale buis van versterkt beton en een stalen buitenring.

De machinevorm maakt gebruik van natuurlijke stalen frames in de horizontale route en plaatst een passend aantal verticale verstevigingen tussen de kolommen in de longitudinale richting om de longitudinale spanning te vergroten, de hoeveelheid metaal in het frame te verminderen en een groter oppervlak te vormen.